Don Kiki McArron

  Obraz Gerd Altmann z Pixabay Kurcze cholernie trudno mi się zorganizować, tak żeby realizować wszystkie swoje cele i postanowienia. Jedną z trudności jest regularne dostarczanie bloga. Kiedy nie pracowałem, wszystko było proste. W poniedziałek odprowadzałem dzieci do przedszkola, robiłem treningi, prysznic, zielony koktajl i mogłem siadać do pisania bloga. Czasu było dużo, a i tak nie na wszystko starczało. Teraz to jakaś masakra. Może to dlatego, że w międzyczasie cały czas próbuję sobie to jakoś poukładać i zaplanować. A może też odzwyczaiłem się i trochę rozleniwiłem. Kiedy zaczynałem tę moją drogę, to przecież też zacząłem pracę i mam wrażenie, że wtedy szło mi lepiej. Może też za wiele srok próbuję trzymać za ogon. Tak czy inaczej, na razie nie jest lekko, ale jestem przekonany, że wszystko sobie poukładam, wejdę w rytm i potem będzie z górki. Jak już wspomniałem, cały czas pracuje nad poukładaniem sobie wszystkiego, ale na razie plany są takie: Powracam do nawy

Wróciłem. 😎 Długo kazałem na siebie czekać. Ile to już od ostatniego wpisu?  Pięć, sześć miesięcy? Przymierzałem się do powrotu do pisania kilkukrotnie, ale jakoś nie mogłem się przełamać.  Czegoś mi brakowało, nie wiem, weny, motywacji, a może poprostu czasu? Przez ostatnie dwa miesiące to przede wszystkim brakowało mi zdrowia 😥 Ale to wszystko nie ważne. Ważne że znowu tu jestem i jestem przekonany, że zostanę tu na dłużej, zdecydowanie dłużej niż poprzednio. Ponieważ wbrew przekonaniu niektórych nie zatrzymałem się, nie poddałem swojej misji, swojego nowego (może już nie takiego nowego) życiowego celu. To że dostałem się do IT i to, że stało się to tak niespodziewanie (niespodziewanie w ogóle, ale też niespodziewanie szybko) spowodowało bardzo duży wstrząs w moim świecie. Początkowo sądziłem, że przejdę 4-tygodniowy cykl szkoleń, potem jakieś 2 tygodnie wdrożenia w bieżacej pracy i będę w stanie bez większego problemu zorganizować sobie czas na dalszą realizację swoich założeń. Do